Gülüşün néo-mistiği zencicedir

           

Nuri Pakdil'in  Batı Notları adlı kitabını okurken huyum olduğu üzere dikkatimi çeken şeyleri not almıştım. Geçen o notları okuyordum şöyle bir cümle not almışım: zenci gülüşü, bilmediğimiz bir dünyanın bir an için belirivermesine, belki aynı anda yitirivermesine benziyor. Bu gülme midir, ağlama mıdır, kızma mıdır? Gülüşün neo-mistiği zencicedir. Gülmekten belki de korkuyorlar. Biz doğulular anlarız bunu.